Η δράση μας είναι περιορισμένη σε γενικότερη μορφή, γι’ αυτό και όχι μόνο δεν γράφουμε κείμενα ή να ξεκινάμε κάποια δράση. Όταν έχουμε να πούμε κάτι, τότε θα το λέμε με προσεκτικό τρόπο και όταν είναι να πραγματοποιήσουμε κάποια δράση τότε με πολύ σκέψη και σταθερά βήματα.
Διαβάζωντας όλες αυτές τις ημέρες, που δεν είναι μόνο ημέρες αλλά και χρόνια, για το ελληνικό ποδόσφαιρο και περί στοιχημάτων, στημένων αγώνων, παράγοντες, διαιτητές, αθλητές και ο κατάλογος είναι μακρύς, που συμπεριλαμβάνει μέσα και αρκετά άτομα από τον χώρο τον οπαδών (ο Θεός να τους κάνει), μας έρχεται στο μυαλό μας μία ερώτηση: Γιατί το εγχώριο επαγγελματικό ποδόσφαιρο να μην διαφέρει σε τίποτα από το Κινέζικο ή και ακόμα από τριτοκοσμικές χώρες?
Υποστηρίζουμε έναν Σύλλογο όπου από την γέννηση του υπήρξε ερασιτεχνικό και μόνο. Όλοι μέσα στον Σύλλογο έχουμε πάει στα περισσότερα ερασιτεχνικά παιχνίδια. Έχουμε δει και έχουμε δει περιπτώσεις όπου η ίδια φιλοσοφία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έχει περάσει μέσα στα κύτταρα και του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Και δεν εννοούμε μόνο περί στοιχημάτων, παραγόντων, στημένων κλπ. Ευτυχώς ακόμη το μεγαλύτερο κομμάτι του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου δεν έχει μολυνθεί με την λάθος φιλοσοφία του επαγγελματικού.
Το εγχώριο επαγγελματικό ποδόσφαιρο έπιασε πάτο. Ήταν, είναι (και θα είναι?) αναξιόπιστο και “βρώμικο”. Όταν δυναμωθεί το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο (δεν λέμε να κλέβει και την παράσταση προς θεού), όταν αλλάξουν ορισμένα κακώς κείμενα μέσα σε αυτό τον χώρο και ο στόχος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου είναι ένας, το να διδάσκει και να μεταδίδει στους αθλητές αξίες τότε θα έχουμε κάνει ένα μικρό βήμα. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός και στην νοοτροπία του αν θέλει να συνεχίσει με αυτήν την κατάσταση ή να την αλλάξει.
Σαν σύνολο όλοι μαζί θα γίνουμε καλύτεροι, όταν ο καθένας δουλέψει μόνος του και θα βγάλει αποτέλεσμα.
